In een zoektocht op Pinterest vond ik vanavond een versje wat ik me herinner uit mijn hele vroege kindertijd. (Groep 1 of 2). Ik herinner het me nog zo goed, omdat Mam het versje opschreef in haar boekje. Maar de exacte woorden van het versje waren vervaagd. De eerste zinnen zaten er nog.
21 lange dagen, zat ik in een kippenei. Ik wil eruit, ik wil vrij. Ik prik een gaatje in het ei. Nog een stukje, nog een rukje…
Hoe grappig eigenlijk dat zo’n versje, na 33 jaar mijn hart een klein sprongetje laat maken.