September 2011 vroeg Erik of ik met hem wilde trouwen. Nouja.. Hij zei: “Ik wil je iets vragen, maar als ik t vraag ren je heel hard weg..” Uiteindelijk stelde hij toch de vraag en zei ik Ja, maar wel dat het iets was voor de verre toekomst.
Mijn verrassende vrijgezellenfeestje kwam eerst! Wat een bijzondere, mooie en onvergetelijke dag met mijn vriendinnen en m’n zus Rebecca! Van paaldansen, een rondrit door ‘mijn stadje Roermond’ en heerlijk eten op de Markt. En vooral herinneringen maken! De dames hebben met verrast! En hoe! Ik vergeet voor de vorm maar even dat Rebecca me als boerin wilde rond laten lopen. *kuch*
Na die ene prachtige dag begonnen de laatste voorbereidingen aan die ene dag die in de verre toekomst lag. Die verre toekomst was woensdag 12 april. Met een hele strakke planning ging om 7.45uur de wekker. Bijna met militaire precisie werd er gedoucht, haren gedaan. Tussendoor nog bank gehangen. Jurken aan getrokken. En toen zelf onder de douche gesprongen. En terwijl ik onder de douche stond hoorde ik Marijke zichzelf aankondigen. Toen was het tijd voor mijn haar, make-up en jurk. Marijke had ons al enorm verrast met n prachtig bruidsboeket, corsages en bloemen voor de meisjes.
En toen… 13.00uur. Tijd om te vertrekken. Meiden in de auto en naar ’t Platteland. Om daar iedereen te zien die we zo graag daar wilden zien. Een handjevol mensen konden helaas door onvoorziene omstandigheden niet komen, maar desondanks… Een gezelschap om ons fijn bij te voelen. Om ons op ons gemak bij te voelen. Om “Samantha & Erik” bij te zijn!
Pap bracht me naar Erik en Ow… wat een bijzonder moment. Mijn altijd aanwezige rots. Mijn vader. Pap bracht me naar mijn toekomstige man. Voor ons onze prachtige meiden… En terwijl ik naar Erik toeliep zag ik ineens mijn broer. Een moment wat ik niet snel zal vergeten. Dit zijn toch 3 mannen in mijn leven die heel veel voor mij betekenen.
Na een hele mooie ceremonie mochten we gaan genieten. Genieten van alles. Van elkaar. Van de mensen om ons heen. Van de muziek. Van de aandacht. Van t feest. Het eten en drinken. Van onze dag! En van onze meiden die met de vele kinderen een heerlijke dag hadden!
En vanaf 12 april ga ik door het leven als Mevrouw de Laat. Tis ff wennen, maar I like it!
En weten jullie. Over sommige dingen kan ik ellenlange verhalen schrijven. 12 April is er zo een. Maar ik zal jullie voor deze keer niet vervelen met nóg meer foto’s en tekst over onze dag. Het was gewoon fantastisch. Meer dan we hadden gehoopt.
We gaan nu gewoon weer verder waar we zijn gebleven, alleen dan als man en vrouw. Voor de rest is alles hetzelfde. (Behalve mn achternaam :P) We hebben alleen een knettergezellig feestje gehad!
