Vandaag zat ik te wachten op de postbode! Nee, niet letterlijk want dat zou niet alleen raar zijn, maar ook vervelend voor de postbode.. Zucht… Maar ik verwachtte het nieuwe album van Marco Borsato. Evenwicht. Postbode geweest, album uitgepakt en ik haalde het album #7 van de 3js uit de cd – speler en stopte de cd van Marco in de cd – speler.
En terwijl ik het stapeltje cd’s wat voor de cd-speler lag begon te ordenen bekroop me het gevoel dat ik eigenlijk een heel bevoorrecht mens ben. Links de stapel met alle albums van Marco. (Ja, allemaal) Rechts de stapel met de laatste 4 albums van de 3js. Twee stapels met cd’s van muziek waar ik zo intens van kan genieten. Twee artiesten (of eigenlijk 4 ;)) die ik in de afgelopen maand gewoon live heb mogen zien! Waarvan ik op de dag van uitkomen van het album ook daadwerkelijk het album in handen had! (En bij de 3js zelfs een dag eerder en gesigneerd!)
En dan denk ik terug aan een aantal jaren geleden. Niet dat mijn leven nu vanzelfsprekend is, maar nu is alles net wat vanzelfsprekender als toen. Toen was het financieel heel zwaar, mijn leven lang niet zo leuk (of misschien zag ik wel helemaal de leuke dingen niet), was ik niet echt gelukkig.
Nu is er elke dag, ook al zijn sommige dagen zwaar, wel een lichtpuntje. En soms is de dag gewoon een lichtpunt op zich!
En dat moment dat ik me net realiseerde wat ik eigenlijk een bevoorrecht mens ben dat ik gewoon die 2 stapels met cd’s heb van mijn favoriete artiesten, doet me vervolgens ook weer beseffen dat ik toch wel hele grote sprongen heb gemaakt in mijn leventje.
Gromde, arghde en Hmpfde ik nog 2 dagen geleden in een blog, nu kijk ik terug naar die dag. Kijk ik en besef ik dat die dag eigenlijk best meeviel. Dat ik ’s avonds gewoon in slaap ben gevallen, zonder te piekeren, zonder nachtmerries en dat de dag erna een ‘gewone’ dag was. En dat is vervolgens stappen onderneem om te voorkomen dat ik weer zo ondersteboven ga raken. (Hoop ik haha)
Nu hang ik onderuit op de bank. Rechts van me hangt Ymke. Larissa en Xanne naar het dorp voor surprisecadeautjes en een verjaardagscadeautje. Erik naar de apotheek. Eleni nog op school. En ik luister voor de 2e keer naar Marco.
Ja… Ik ben echt een bevoorrecht mens. Met de mensen om me heen, met mn leventje. En ook met mijn cd’s haha.
