Er was een tijd dat ik elke dag inspiratie had voor een blog. Elke dag wist ik een blog te schrijven. Over wat ik meemaakte of over wat er in mijn hoofd omging. Ergens is dat verwaterd. Of ben ik er gewoon mee gestopt. De reden weet ik eigenlijk niet. Misschien wel, omdat ik in onrustig vaarwater terecht kwam en daardoor de rust niet vond?
Soms mis ik het. Juist omdat ik door het schrijven een bepaalde rust vind. Maarja, tegenwoordig kun je ook niet meer alles schrijven. In de tijd dát ik dagelijks een blog schreef, kon je over alles schrijven. Al schreef je een blog over de kat van de buurvrouw van de oom van de zus van je overgrootvader zijn tante. Dan nog vond men het interessant. Tegenwoordig lijkt de lat hoger te liggen.
En dat brengt mij eigenlijk bij de vraag: “Voor wie blog ik dan eigenlijk?” Blog ik voor mezelf om even mijn ei kwijt te zijn? Want tja, dan kan ik natuurlijk mijn dagboek pakken? Blog ik om de mensen die verder wegwonen en misschien wel geïnteresseerd zijn in mijn leven deel te laten zijn in mijn leven? Of blog ik voor de grote boze mensenwereld, ook wel het Internet genaamd?
Ik denk dat ik tussen die eerste 2 inzit. Soms pak ik gewoon mijn dagboek, want sommige dingen deel ik met niemand. Zelfs niet met Erik. Alleen met mijn dagboek en dus alleen met mezelf. Maar als ik het dan ff van me afschrijf, ben ik het wel even kwijt.
En soms, soms schrijf ik, omdat ik merk dat er mensen om me heen aan me gaan vragen hoe het met me gaat. En met mijn werk. Mijn al-dan-niet-WIA. En na 3 keer hetzelfde verhaal te hebben verteld, denk ik dan: “Dat kan anders!” En dan wijd ik er een blog aan. Geen idee of het wordt gelezen, maar ik krijg dan ineens geen vragen meer, dus het lijkt erop van wel.
Ik zal daar trouwens heel even kort op ingaan: WIA-aanvraag is gedaan. Officieel is 12 januari mijn laatste ziektedag bij Kijkshop. Of dan het boek ook werkelijk sluit? Ik weet het niet. De toekomst gaat het uitwijzen.
Verder ben ik met een nieuwe therapie gestart. We zullen doorgaan. Ik had gehoopt voor 2014 op volle sterkte te zijn. Helaas is dat rijkelijk mislukt. Op naar.. Geen idee. Maar ik kom terug!! 2015 gaat ons een paar mooie dagen brengen en daar kijk ik naar uit!
Vormsel van Eleni, Communie van Ymke en Xanne en als het lukt het Doopsel van Nyntha.
Bruiloft van Tanja natuurlijk (waar ik de eer heb om te mogen getuigen).
Allemaal bijzondere dagen, waar ik echt naar uitkijk.
Zo en nu terug naar het onderwerp. Is bloggen nog van deze tijd? Ik weet het niet. Stiekem hoop ik van wel. Wat vinden jullie?
To blog or not to blog?
Blog it away girl !!