Dag 2. Een dag waarop ik eigenlijk niks op de planning had staan en ik vanochtend vol goede moed op mn haakwerk stortte. Een haakwerk waar ik 3 maanden geleden aan begon en ik dus nog steeds niet af had.
Vol goede moed zeg ik, maar af is t niet, want ergens in t inelkaarzet-proces ging het fout en de frustraties liepen op, dus nu moet ik het bewuste haakfrutsel voor n groot deel opnieuw haken. Maar! Ik ben daar dan ook al aan begonnen. Iets waar ik eerder echt geen tijd voor vrij zou hebben gemaakt.
Met dank aan mijn lieve vriendinnetje Marijke kreeg ik ook nog mn boodschapjes in huis en Nyntha in huis. En de tijd om.
Inmiddels is dag 2 bijna om. Het aantal keren dat ik Fb heb willen opstarten was een stuk minder dan gisteren. Instagram helemaal niet. Wel heb ik me 2x laten verleiden tot Twitter openen doordat ik meldingen kreeg op mijn mobiel van mn vaste volgers die me toch wel naar Twitter toe trokken. Maar na het lezen van hun Tweet heb ik Twitter ook meteen weer afgesloten. Zonder de meldingen had ik zeer waarschijnlijk niet gaan lezen, dus een goed leerpunt: Die meldingen moeten uit. Ik dacht dat ik Twitter had uitgeschakeld, blijkbaar niet dus.
Morgen komt mn nieuwe mobiel (Na 4 jaar deze gebruiken, mocht ik van mezelf mn abonnement wel verlengen) en Twitter blijft dus ook uitgelogd.
Vooralsnog merk ik dat t in mijn hoofd echt rust oplevert. Geen frustraties om berichten in groepen. Geen ergernissen om reacties die ik niet wil lezen en dus weet moet blokkeren. Maar vooral: Meer tijd voor de dingen die ik leuk vind. De kinderen (Zo is t toch echt…), het haken, het bloggen, no nonsense tv kijken, website bijwerken, bijkletsen met mn vriendinnetje. En een ander groot voordeel: Mijn batterij gaat veel langer mee 😉
