In 2012 meldde ik me ziek. Niet wetende dat ik, nu 2 jaar later, nog steeds ziek zou zijn. Zou ik tussendoor niet zwanger zijn geweest, was het al einde verhaal zijn geweest, maar door mijn zwangerschap van Nyntha is mijn einddatum bij Kijkshop opgeschoven naar januari/februari.
Maar die datum komt dichtbij. Met rasse schreden. En met het dichterbij komen van die datum, komen ook dingen die we moeten regelen.
Vorige week kreeg ik door de verzuimcoordinator en medewerkster HR een pak papieren aangereikt van het UWV. Plan van aanpak, Eerstejaars evaluatie en nog veel meer. Ze kwamen langs en tijdens een gesprek waarbij ook Erik en zijn vader aanwezig waren, werden vragen gesteld, antwoorden gegeven, dingen verduidelijkt.
De dagen die zijn gevolgd heb ik de papieren van het UWV doorgelezen. Keer op keer. Met de menige tranen heb ik het gelezen. Hoewel ik weet dat het onvermijdelijk is, waar dit op uitdraait, doet het me verdriet.
Morgen heb ik wederom een gesprek met mijn reintegratiecoach. Zij gaat voor me informeren bij het UWV naar de aanvraag WIA. Hoe het daarmee zit. Eens zien of we daar wat wijzer mee worden. Er zijn veel vragen, hopelijk morgen wat antwoorden.
Ik ben benieuwd wat het wordt. To be continued…