Sinds april is Erik aan het werk bij een andere werkgever dan waar hij werkte toen ik de vorige keer meeging. Langere dagen, maar ook meer kilometers op een dag. Voor Erik, die toch echt t chauffeur zijn in zijn bloed heeft, een genot. In de afgelopen weken waren Nynke, Larissa en Eleni al meegeweest. En nu kon ik mee.
Waar ik de vorige keer toch instapte met mijn ‘vrachtwagenangst’, kan ik vandaag zeggen dat het heel anders voelde. Niet eens alsof ik in een vrachtwagen zat, terwijl de cabine veel groter is. We veel hoger zaten en we veel meer kilometers hebben gemaakt en veel meer adressen hebben aangedaan. Al met al was het een hele fijne, prettige en gezellige dag!
Net als vorige keer met verbazing gekeken naar de medeweggebruikers. Veel bestuurders van personenauto’s denken volgens mij echt dat een kolos van dit formaat gewoon vol in de rem kan voor ze. Of ze ziet als ze er achtergeplakt zitten. Afsnijden, rechts inhalen. En ja, ook chauffeurs halen rare acties uit, maar bestuurders van personenauto’s zouden echt eens een dagje mee moeten rijden met een vrachtwagenchauffeur.
Anyhow: Het was een heerlijke dag! Ik heb leuke en mooie foto’s kunnen maken waarmee ik mijn hart weer heb kunnen ophalen. Geniet mee!