Kon ik natuurlijk een blog schrijven over een verhaal wat geen einde had. Maar ik kan ook schrijven over het feit dat er gewoon alweer bijna een jaar op zit. Het is oktober, de bomen kleuren als een malle, als het regent ga je bijna op je snufferd, want dan is het hartstikke glas buiten. Het is te koud om zonder jas te lopen, maar te warm voor een winterjas en na al die jaren vertik ik het nog steeds om een tussenjas aan te schaffen. Resultaat: Ik loop óf te blauwbekken of ik zweet me de tandjes.
Maarja, hiermee zeg ik niet dat ik wil dat het winter wordt, want als er 1 seizoen is waar ik écht nog minder blij van wordt is het wel winter. (Behalve dan als het sneeuwt, dan wel. Want dan is het niet zo koud.)
Is er nu echt geen jas die écht warm is, waarin het gewoon aangenaam warm is, waarin je rug niet koud wordt op de fiets, je vingers er niet afvriezen en je neus ook niet binnen 10 minuten aanvoelt alsof je op de noordpool woont? (Waar heb ik het eigenlijk over, ik weet dat helemaal niet, want ik woon niet op de Noordpool, mss is het daar wel hartstikke warm)
Nouja, ik hou niet van de winter. Lente! Lente word ik gelukkig van. Van de zonnestralen die een temperatuur hebben waar je gelukkig van wordt. Overal komt nieuw leven. De vogeltjes klinken blij, vrolijk en gelukkig en op de meeste dagen voelt het gewoon fijn en aangenaam aan. Alsof je elke dag een kusje krijgt van een engeltje.
Mss woon ik wel gewoon op het verkeerde halfrond. Te warm, te nat, te koud en maar 3 maanden in een jaar is het wel oke.
We gaan het maar weer zien door te komen, die herfst en winter. Het geeft mooie plaatjes. De veranderende kleuren, de regendruppels in de ondergaande zon. Toch?