Ken jij mij? Ken ik mij eigenlijk wel?
Of zoals Trijntje zingt: “Ken je mij? Wie ken je dan? Ken je mij? Wie ben ik dan?”
Ooit heb ik geweten wie ik was. Tenminste dat denk ik wel. Nu ben ik al jaren op zoek naar mezelf. Op zoek naar wat ik leuk vind, naar wat ik niet leuk vind. En natuurlijk geniet ik van sommige dingen. Geniet ik ENORM van de meiden. Dat zijn echt mijn lichtpunten in mijn leven!
Maar ik ben meer dan alleen een (lief)moeder en partner.
Tot 2,5 jaar geleden stond ik met hart en ziel in een winkel en verkocht ik dag in uit allerlei spullen. Met heel veel plezier. Nee, wacht. Dat klopt niet. Dat met plezier was ongeveer tot 3 jaar geleden. Het laatst half jaar in de winkel ging het al niet zo lekker met me en vond ik het nog wel leuk, maar de voldoening die ik had was er niet meer.
En toen kwam die 1e oktober dat ik me ziek moest melden en t echt mis ging.
En zo was ik ineens alleen nog maar Mama en partner. En ja.. huisvrouw denk ik..
En ik zoek echt naar mezelf. Ik heb gezocht in hobby’s, Maarja. . Voor een hobby heb je geduld nodig. En geduld en Samantha dat gaat niet samen. Boek lezen dan. Tja, daar is weinig lol aan als ik na 2 pagina’s al niet meer weet wat ik gelezen heb.
En dan denk ik terug aan vroeger. Toen ik nog thuiswoonde. Ik verslond boeken! Ik kleurde, tekende, ik had altijd wel iets te doen! Ik verveelde me nooit.
En ergens tussen toen en nu ben ik mn eigen ik kwijt geraakt.
Ik ga maar op zoek, want misschien ben ik wel een veel leukere (lief)moeder, partner en vriendin als ik mn eigen ik ook weer terug heb gevonden… ♡
Ach.. Never mind me.. Tis weer eens zo’n bleghdag…