*pakt stofdoekje* Zo, tijd om dit hele bloggebeuren eens uit de mottenballen te trekken en eens af te stoffen. Ik denk dat ik wel weer eens een onderwerp heb gevonden om over te bloggen. Voor ik mijn eerste blog hierover schrijf, zal ik een korte inleiding geven.
In de afgelopen jaren zijn we er in ons gezin achter gekomen/hebben we ontdekt dat er in onze gezin diverse diagnoses spelen. mét deze ontdekking, kom je ook meteen tot de ontdekking dat de adviezen die je krijgt van de professionals vaak erg beknopt zijn. En dat je dus bij elk kind en bij elke diagnose opnieuw het wiel moet uitvinden. En net als je denkt : Nu snapt ik het!
Komt je kind in een nieuwe levensfase en kun je opnieuw beginnen.
En los daarvan, de wetenschap en literatuur staat niet stil, gelukkig, dus er komt ook steeds nieuwe literatuur uit, waardoor je steeds bij kunt leren.
In ons gezin vind je o.a. de diagnoses ASS, ADHD, Hoogbegaafdheid, Selectief mutisme en combinaties van deze. En om het íets complexer te maken spelen deze bij meiden. (We hebben ook nog te maken met 2x PTSS-diagnoses, maar deze zijn dan niet gecombineerd met spectrumdiagnoses)
Na de allereerste ASS/ADHD-diagnose las ik mijn allereerste boek over autisme. Geef me de 5-communicatie. Inmiddels heb ik boeken gelezen over vrijwel elke diagnose in ons gezin, behalve ADHD, want daarover was, mbt meisjes, heel erg weinig te vinden. En over dat boek: “Meisjes met ADHD” van Kathleen Hadeau, Ellen Litmann en Patricia Quinn wil ik jullie gaandeweg wat gaan vertellen. Wat herken ik, wat past bij ons kind, waarom moet je dit boek lezen of waarom moet je dit boek vooral in de winkel/bieb laten liggen.
Ik wil mijn ervaring, kennis en mss ook verhalen delen. Gedeeld leed, is half leed. Ik hoef geen medelijden, integendeel. Onze meiden doen het best goed. Maar wellicht kunnen we elkaar tips geven. Misschien heb jij net dat ene boek waar ik naar op zoek ben. Of vind je bij mij dat ene boek wat je nog zocht.
En ach, al dat lezen houdt me ook even stil, op 1 plek en houdt me even bezig. En in the end kan ik de dames helpen, beter begrijpen en dat is heel kostbaar.
