Ken je dat? Dat er een liedje klinkt wat je echt doet herinneren aan vroeger? En dan niet een bekend liedje wat iedereen kent, maar zo’n onbekend pareltje van een artiest die de jeugd van nu eigenlijk alleen kent van 1 grote hit van vroeger, maar jouw ouders vroeger (of in mijn geval mijn moeder) speelde die muziek de hele dag.
Ik heb het in dit geval over Dimitri van Toren. Mijn moeder had al zijn LP’s, cassettebandjes en later zijn cd’s en of we nu wilden, wij als kinderen zongen al zijn teksten van het eerste tot het laatste woord mee.
Zelf zit ik nu op de bank na een pittig weekend op de bank, Spotify staat aan en Dimitri speelt in mijn oortjes en brengt me terug naar die keukentafel. Ik zie mijn moeder swingend aan t aanrecht aardappels schillen. Alle teksten meezingen. Ons wijzend op bepaalde stukken uit de liedjes die me nu dan ook extra opvallen. En ik besef me, 25-30 jaar later hoe passend zijn teksten nog steeds zijn. “Ja zelf denk ik eerder aan een koersverandering. De aarde wordt verziekt.” Hoe waar is dat? Toen wilden we de aarde al redden.
Ik ben dankbaar dat ik die herinneringen heb, maar nog dankbaarder dat ik die vrouw die daar aan dat aanrecht stond te swingen nog heb! Hoe stom ik als kind t soms misschien ook vond als ik weer eens werd gewezen op een stukje tekst, nu ben ik er dankbaar voor. En betrap ik me er stiekem op dat ik t ook naar mn eigen meiden doe. *Oeps*
Muziek. Het doet wat met eens mens he..
“Dan waait er zoiets als vrede door m’n hart…”
