Als je zo een beetje ‘niks’ ligt te doen, heb je eigenlijk ineens heel veel tijd om na te denken. Voor mij een eng iets, want de reden dat ik heel veel doe en mezelf de hele dag bezighoud is juist om te voorkomen dat ik ga nadenken en dat dat nadenken omslaat ik piekeren. En dat piekeren slaat vervolgens om in minder fijne buien. Etc..
Maarja, nu kan en mag ik me (nog 2 weken lang) niet bezighouden met het huishouden. Ik moet rustig aan doen en dus hang ik wat op de bank, doe wat spelletjes, lees het nieuws, heb mijn blog verhuisd en heb daarmee ook heel wat oude blogs teruggelezen. Verbazingwekkend eigenlijk als ik die blogs teruglees. Kennen jullie dat? Dat je na een tijd een blog teruglezen en de blog niet herkennen als zijnde van jezelf? De herinneringen aan het gebeurde of de situatie is er wel, maar ik kan me niet meer herinneren dat ik het in die bewoordingen opgeschreven heb. Best bijzonder.
De operatie is nu 8 dagen geleden. Herstel gaat niet helemaal zoals het zou moeten, maar we gaan door. Met nog wat extra pijnmedicatie en extra ingelaste controles bij de gynaecoloog komt het vast wel goed. Positief blijven!
In al mijn oude blogs kwam ik ook de WIA-aanvraag tegen. Een WIA-aanvraag die omgezet werd in een loonsanctie, toen weer een WIA-aanvraag en waar nu dan een beslissing over gevallen is. Voor nu, mede door mijn operatie, ben ik volledig arbeidsongeschikt. In het voorjaar van 2016 zal ik wss weer opgeroepen worden om te kijken hoe de situatie dan is. Wat niet wil zeggen dat ik, als ik volledig hersteld ben van de operatie niet weer kan/mag werken, maar voor nu ligt er geen druk. Enkel de rust om kalm te herstellen.
Dat is nu ook even prioriteit nummer 1. Dan kan ik snel mezelf weer
bezighouden in plaats van nadenken.
Al moet ik eerlijk toegeven, dat nadenken blijft vooralsnog nadenken. Het piekeren weet ik nog te voorkomen. En het wegzakken in die negatieve spiraal dus ook. Wat dat betreft heb ik dus al weet wat vooruitgang geboekt.
En als ik kijk naar hoe het huis hier doordraait. Chapeau. Ik mag echt niet klagen. Er wordt voor me gezorgd, er wordt gezorgd dat ik ook ECHT niks doe. Heel erg fijn (en ook heel erg moeilijk). Maar ik ben er wel heel erg blij mee! ♡♡♡
