Nothing is really lost… until?

Ik denk dat vrijwel iedereen het wel herkent. Als ouder, als kind of als partner. Als je iets niet kunt vinden en dus iets kwijt bent en al uren gezocht hebt, dan ga je het vaak aan een ander vragen. Mits er iemand in de buurt is om te vragen natuurlijk.

Als je een gezin hebt is het 97 van de 100 keer de moederfiguur in huis die gevraagd wordt. Zo was het bij ons thuis vroeger en zo is het hier in huis nu nog steeds.
En hoe frustrerend was het vroeger als kind niet, als je je fietssleutel niet kon vinden, je zeker wist dat deze NIET op de tafel lag. En, ja Mam, daar heb ik gekeken. En dan liep je moeder er heen. En *plop* ineens lag die sleutel daar.

Ik maak het hier dagelijks mee. De meiden verdenken me volgens mij nog net niet van tovenarij, lol. Maar als ik voor elke keer dat ze iets kwijt zijn 1 euro zou krijgen en ze bij mij komen met de vraag waar het is? Poeh, dan hadden we een villa! En meer ruimte om spullen kwijt te raken. 😂

Maar ik heb er wel eens op gelet hoe het komt dat zij de dingen niet vinden als ze kijken op een bepaalde plek en als ik op dezelfde plek, dat ik het wel vind. Vaak hebben veel dingen een vaste plek. De fietssleutels liggen bijvoorbeeld in het sleutelmandje. De meiden komen uit school, gooien de sleutel in (naast, onder en achter) het mandje en hangen hun jas op de kapstok (of gooien hem in de buurt van de kapstok op de grond. Ze duiken vervolgens de bank op en wanneer ze vervolgens hun fiets weer nodig hebben, grijpen ze IN het sleutelmandje en daar ligt dan misschien wél de sleutel, maar misschien is ie er ook wel naast, onder of achter belandt. En dan begint de paniek. Dan wordt het mandje 4 x overhoop gehaald. En begint het zweten. Het mandje wordt uit de kast gehaald. Mandje wordt leegekiept. En weer gevuld en nog steeds heeft er niemand in de kast gekeken. Dan word ik geroepen.
Ik pak het mandje, graaf er een keer doorheen, kijk in de kast, pak de sleutel… En zie een roodaangelopen kind wegrennen. Ik roep dan nog maar na: “Verder kijken dan je neus lang is!!!!”

Tja… Tis pas echt kwijt als zelfs Mams het niet meer kan vinden hè?  😉