Al een paar dagen branden mijn vingers voor het schrijven van een blog. Onderwerpen schieten mijn hoofd binnen en woorden rollen door mijn hoofd. Maar elke keer weer denk ik dan: “Nee Sam, niet doen!” Onderwerpen uit het nieuws met name. Het hele “Parnassia aan Zee-incident” bijvoorbeeld en hoe Social Media daarmee aan de haal is gegaan. Of de wijze waarop men reageert op de ‘acties’ van Politie of die nu negatief of positief zijn. Ik had er blogs over kunnen schrijven van pagina’s lang, want ik kan me er zo verschrikkelijk boos om maken.
Boos, omdat men zonder wederhoor, zonder het hele verhaal te kennen mensen, bedrijven, restaurants tot de grond afbrandt. En tegelijkertijd ben ik me ervan bewust dat ikzelf een paar jaar geleden eigenlijk hetzelfde deed. Als ik iets hoorde of las of meemaakte dan ging ik los. Spuwde mijn gal en trapte.
Maar hoe is het ook alweer? Door schade en schande wordt men wijs? En ook ik leerde dat men met wederhoor veel verder kwam. Dat men met het oppakken van die telefoon en het bewuste bedrijf te bellen en informeren VEEL meer bereikte. Dat men door de persoon in kwestie aan te spreken wel eens het echte verhaal kon horen.
En ik heb ook mijn neus gestoten. Ben dierbare mensen kwijtgeraakt, omdat ik achter de verkeerde ging staan. Tja, door schade en schande?
Deze week heb ik op Facebook mensen uit mijn lijst gegooid. Ik doe dat niet snel. Ik laat niet zomaar mensen toe, maar gooi je er al sowieso niet zomaar uit. Eigenlijk om bovengenoemde reden. Heb er lang over lopen dubben, maar op een gegeven moment werd de ergernis te groot.
En nu denk ik achteraf: “Had ik niet met ze in gesprek moeten gaan?” En ik denk eigenlijk ook gelijk: Nope! Tis goed zo.
En nu ik het neerschrijf in deze blog, merk ik dat ik nog zoveel meer over dit hele onderwerp wil neerzetten. Dat ik toch geneigd ben om dieper in te gaan op dit onderwerp. En daarom stop ik. Ik sluit dit blogje af en ga iets doen. Voor IK mezelf in dit onderwerp mee laat trekken. In een onderwerp over nieuwsitems waar ik eigenlijk mijlenver buiten sta. Maar waar ik me veel te veel van aantrek.
Wat ik wel nog kwijt wil: “Voor je iemand (bedrijf, mens of wie dan ook) via Social Media in een kwaad daglicht wilt gaan zetten, denk dan eerst eens even na. Zou je misschien zelf het probleem kunnen oplossen door contact te leggen met de persoon, zonder misschien zijn hele zaak om zeep te helpen dmv Social Media? Ja? Misschien moet je dat dan eerst proberen. Met de meeste mensen is echt te praten. Social Media is een prima medium om te gebruiken, maar niet om te misbruiken!
Tis net als met drank. Ook Social Media kan meer kapot maken dan je lief is!”