De dag bij uitstek om de liefde te verklaren aan je geheime liefde! En op Facebook en Twitter zie ik iedereen de liefde verklaren aan zn partner, kinderen, ouders. En ook ik had een kaartje gestuurd aan Erik haha.
Één keer heb ik een anoniem kaartje gestuurd, nog op de Mavo en ik weet nog aan wie en ook dat ik de dag erna doodsbang op school kwam. Het moest voor hem toch wel ZO te raden zijn van wie het kaartje kwam, want ik was al 2 jaar smoorverliefd op hem! (Het is trouwens nooit iets geworden. Pas toen ik getrouwd was en ik hem een keer met een avondje stappen tegenkwam, durfden we elkaar een dikke knuffel te geven. Watje dat ik was! Ik smolt ter plekke.. Hij was nog leuk! Hahaha)
En één keer kreeg ik een kaart met een anonieme afzender. Waarvan ik de afzender heb weten te achterhalen. Nahh… was niet wie ik had gehoopt haha.
Valentijn is volgens mij allang niet meer wat het hoort te zijn. Tenminste, in mijn ogen is het, behalve commercieel, een dag geworden om de mensen waar je van houdt extra te laten merken dat je van ze houdt. En of dat nu je partner is of je ouders. Je kinderen of je vrienden en vriendinnen. Met Valentijn kan en mag dat. Een beetje zoals Moederdag en Vaderdag. Alleen met Valentijn mag je zelf kiezen wie je in t zonnetje zet ;-).
Ik lag me gisteravond te bedenken wat ik eigenlijk een rijk mens ben. Mensen waar ik van hou in mijn leven. Erik natuurlijk, de Bende van 5. Mijn lieve lieve ouders, zussen en broer, neefjes en nichtjes en inmiddels een achterneefje en achternichtje. Maar ook vriendinnen en vrienden.
En al deze mensen wens ik deze Valentijn een hele mooie Valentijn toe.
Virtuele chocola, aardbeien met slagroom, croissantjes, lieve kaartjes, dikke knuffels en natuurlijk veel liefde.
“Happy Valentine!”