Februari 2013. De tijd van het jaar waarin Limburg en Brabant half stil komt te liggen en elk ‘normaal’ mens eindelijk eens zichzelf mag zijn. Boven de rivieren snappen ze het niet en troost je, hier onder de rivieren snappenwij er na 31 en 25 jaar nog steeds niks van. Maar wij noemen het Vastelaovend! Of voor de import-Limbo’s Carnaval! Even een dag of 3-5 je meest rare kleding uit de kast, schmink in je snufferd, haar in de puin en de deur uit. Zoepfestijn of niet, wij hebben dit jaar een volledig nuchtere Carnaval gevierd en geloof me: HET WAS GEZELLIG!
Net als in 2012 besloten we om naar Roermond te gaan voor de optocht. Tanja heeft daar een appartementje exact aan de route van de optocht. Heeft ze natuurlijk precies daar uit gekozen, zodat wij elk jaar daar naar de Optocht komen kijken. Ze mag dan ook niet verhuizen volgens de kinderen. Dus Tanja! *streng kijkt* Heb ut lef!!!
Tanja en Sam!
Sam en Erik <3
Vanuit haar Franse balkonnetje zagen we, op de eerste rang met koffie, thee of een warme deken, de Dwerg met de 7 Sneeuwwitjes, Cleopatra met haar mummy’s die eindelijk uit de kast kwamen, de levenranciers van het snoep voor het komende jaar in Casa 1Plus1is6, Feesboek en nog veel meer mafketels voorbijkomen, die hun voeten er afvroren terwijl wij lekker binnen zaten.
Erik met zijn harem!
Na de optocht trotseerden Tanja en ik de drukte op het Zwartbroekplein op zoek naar de chinees. Naja.. op zoek.. Hij zat gewoon nog op dezelfde plek hoor. Eten besteld, kroepoek zitten smikkelen, het gevonden frietje tussen de kroepoek nog ff getest op hardheid en daarna weer naar Tanja’s paleisje om lekker te eten. Daarna de afwas gedaan. Waar zijn de kaboutertjes als je ze nodig hebt? Die Dwerg durfde de rest zeker niet mee te nemen uit angst dat ie moest komen afwassen! Na de afwas tijd om naar Venray op te reizen. Auto volgeladen met een bijtje, Spaanse danseres, Sneeuwwitje, zelfverzonnen Teletubbie, een feetje, een zwangere muts en Erik als uhm.. soort van hippieachtigietsish. Ow en een kleine 4 kilo aan sjlok.
Tanja kleurt Mega Mindy en ik C3
Carnaval dag 2 (voor ons dan) zouden Tanja en ik de Brabantse grens overgaan om DAAR Carnaval te gaan vieren. Carnaval in Brabant.. Het klinkt toch als iets heel vreemds. En geloof ons, dat was het ook! Met de auto weer volgeladen met ipv een bijtje dit keer een prinsesje, reisden we af naar Nuenen. Naar de tienertent waar een kindermiddag was georganiseerd. Erg goed georganieerd mag ik wel zeggen. Voor de kinderen was er, naast de muziek, gratis ranja, spotgoedkope bonnen, waardoor snoep en broodjes knak ook spotgoedkoop waren en over de balie gingen als warme uhm.. knakworstjes? Tanja en ik hebben ons geinstalleerd aan de tekentafel en hebben Erik af en toe voorbij zien waaien om een kusje te pikken of ons weer voor te stellen aan oude bekenden van hem. Ik heb mijn best gedaan om het allemaal te onthouden, maar zwangerschapsdementie he! *fluit* Ymke heeft bij ons aan de tafel prachtige tekeningen gemaakt en goed voorbeeld doet volgen! Ook Tanja en ik hebben gekleurd en ons beste creatieve potloodje voorgezet.
Tanja en Erik dansen ook de uhm.. Eranja…
De andere 3 dames hebben we de rest van de middag amper gezien, tot Opa Gerard en Oma Netty even aan kwamen hossen. Toen kwamen de dames even een knuffel stelen en zoef.. weg waren ze weer! Al met al was het een leuke middag, de meiden hebben zich kostelijk vermaakt, Erik was helemaal in zijn element. Tanja en ik hebben ons ook vermaakt. De muziek viel ons wel wat tegen eigenlijk. We misten de echte Carnavalskrakers, de Macarena enz… En dan Gangnamstyle die tig keer voorbij kwam.. Blegh! Maarrrrr.. de Macarena kan ook op Gangnamstyle hoor! We kregen zelfs Opa Gerard mee aan de Macarena! (And as we type verschijnt op de radio de Macarena!!! Hoe toevallig!)
Erik en Samantha (Hippieachtigietsish en Zwangere muts)
Tanja met Xanne (Feetje met Prinses Xanne)
Spaanse danseres Eleni en bijtje Xanne
Larissa de Teletubbie
Ymke onze Sneeuwwitje
Xanne de bij
Erik en Tanja
Eleni!
Sam en Xanne!
Carnaval 2013 was voor ons als nep-echte-carnavalvierders weer geslaagd. Carnavalskleren liggen te wachten voor de wasmachine, alle attributen zitten weer netjes in de knoop in een plastic zak, de groene verf is weer van ons gezicht geschuurd. Het ‘gewone’ leven mag weer beginnen. Nu moeten we ons weer gaan gedragen, anders vallen we te veel op. Voor een jaar trekken wij de carnavalskleren weer aan en over een jaar mogen we weer 3 dagen onszelf zijn.