God, wat ging vandaag eigenlijk vanzelf voorbij! Tot ik vanavond aan t koken was en Xanne naast me stond en me ineens te binnenschoot welke datum het was. 1 Oktober. 1 Oktober, die ene datum waarop ik samen met Xanne 14 jaar geleden vertrok naar Vlissingen.
Vanavond kwam Bløf op de radio met “Zeeuwse Kust” en toen was t cirkeltje wel rond en wist ik dat ik er toch een paar woorden aan moest gaan wijden. Zeker toen “Mag ik dan bij jou” erachteraan kwam en Xanne me daar ook nog eens op wees.14 jaar geleden ging ik, bang en onwetend, weg samen met mijn kleine dappere meisje. Op weg naar een nieuw leven. Een nieuw leven wat we daar vorm gingen geven. Hobbelig voor heel wat jaartjes, maar nu?Xanne is bijna 15. Er is rust in haar leven. Er is rust in mijn leven. In ons leven. En wat ben ík trots op mijn knappe dochter!Er komt ongetwijfeld een dag dat 1 oktober gewoon voorbijwaait. T was vandaag al bijna gelukt ;-). Maar ach, om even stil te staan bij t nieuwe leven van Xanne en mij is zo erg niet.