Over vandaag kan, wil en ga ik 3 blogs schrijven. Een hier, op mijn eigen plekje. De andere zullen volgen bij Nyntha en natuurlijk op 3plus3is5nl over Julia. Maar eerst hier.
Vlissingen. Het voelt na 12 jaar nog steeds een beetje als thuiskomen. Elke keer weer als ik er kom, is het net als toen.
De reis ernaartoe was ook vandaag weer een afwisseling van het hier en nu en toen. Het ene moment zit ik naast Erik in de auto met achterin Nyntha en Julia. Het andere moment zit ik achterin, naast me Xanne…
Maar wat was het een bijzondere dag! Ik heb vele oude plekken terug gezien. Vele nieuwe plekken gezien.
Ik heb prachtige nieuwe herinneringen gemaakt. Oude herinneringen herbeleefd en stilgestaan bij waar ik toen was en waar ik nu ben. En toen op de radio het liedje van Gerard van Maasakkers klonk; “Hier heur ik thuis” liepen tranen over mijn wangen.
“Hier ken ik de weg, hier leerde ik lopen, vallen en opstaon en wijdter gaon.Hier kan ik verdwalen, mee ogen wijd open en toch weer op huis aon gaon.
Hier leerde ik leven
leven da leerde hier vlug
ik kreeg hier vur ’t uurst flinke klappen
en ik sloeg vur ’t uurst even flink terug.hier werd ik zo ziek as ‘nen hond van ’t zuipen.
Hier werd ik verliefd, en ik stootte mijne kop. Hier leerde ik um vur niemend te kruipen. en zo kwam ik er aalt bovenop”
En vandaag? Ik zag voor het eerst de zon zakken in de zee. Ging met de boot van Vlissingen naar Breskens. Zag mijn kleine meisje van 3 jaar zo intens genieten met haar vader in de zee, dat ik spontaan weer opnieuw verliefd werd op haar Papa. En dat was ik al tot over mijn oren! Ik zag Julia Vlissingen ontdekken zoals ik Vlissingen ooit ontdekte; onwennig, maar met frisse ogen naar iets volkomen nieuws en moois.
Ik heb zo genoten van vandaag. Emotioneel gezien was het een pittige dag, maar wat was het prachtig. En wat zal Vlissingen voor mij altijd een plek blijven vol herinneringen. Herinneringen die ik altijd dicht bij me zal dragen. De mooie herinneringen en de minder mooie. Uiteindelijk hebben alle herinneringen en gebeurtenissen samen mij gebracht waar ik nu ben.
