In 2004 ging ik bij mijn 1e man weg. Om dat te “vieren” kocht ik in Vlissingen een ring die symbool stond voor Xanne en mij. Voor ons twee, want wij samen gingen de wijde wereld in. Die ring heb ik gedragen tot ergens in 2006. Toen kreeg ik een ring van de man die later mijn 2e man werd. Helaas liep ook die relatie op niets uit. Althans, een prachtig kindje hield ik er aan over, maar het huwelijk sneuvelde. Zo droeg ik in 2010 die ene ring uit 2004 weer, maar kocht ik ook een nieuwe ring. Een ring met 2 steentjes. 1 Groot steentje en 2 kleine steentjes. De grote stond symbool voor mij, de kleintjes voor de 2 diamantjes in mijn leven. Die twee ringen heb ik gedragen sinds die dag. Tot een aantal maanden geleden.
Ik wilde aan Erik laten zien hoeveel hij voor me betekende en zo droeg Erik de ring die symbool stond voor 2004. Ik heb toen tegen hem gezegd dat ik deze “scheidingsringen” zou dragen, tot de dag dat ik een ring zou krijgen van hem. Een ring die symbool zou staan voor onze liefde.
En vandaag was het zover. De ring ging van Erik’s vinger af. Ik deed mijn ring af. En daarvoor in de plaats zit nu een prachtige zilveren ring. Met een briljante in. Een ring die symbool staat voor de liefde van Erik en mij. Voor de bijzondere relatie, de liefde voor onze #bendevan4. Voor #1plus1is6. Symbool voor hoe het leven zou moeten zijn op dit moment. Ik ben gelukkig. Ik voel me goed. 